Mijn goeie vriendin, mijn backbone, mijn soulsister liet niet lang geleden vallen dat ze heel graag wil dat ik ga zingen op haar bruiloft. Niet dat er al een datum is geprikt. Wel is ze sinds drie jaar gelukkiger dan ooit met haar vriend en hun prachtige dochtertje van bijna twee jaar. Op niet al te lange termijn verwacht ik vanuit die hoek dus weddingbells, confetti en witte duiven (om maar wat te noemen ;-)
Ze was specifiek in haar verzoek. “Ik wil graag dat je Ribbon in the sky zingt; hij houdt ook van Stevie Wonder”, verklaarde ze met pretlichtjes in haar ogen. “Tuurlijk ga ik dat voor jullie zingen!” haastte ik me te zeggen. Ik voelde me vereerd en blij. Dat nummer is de overtreffende trap van prachtig. Stiekem moest ik ook even slikken. Veel liedjes van Stevie Wonder- inclusief Ribbon in the sky- raakten me als kind al recht in het hart. Dat zat toen vooral in zijn melodielijnen en klankkleur, denk ik. Dit nummer zingen, ten overstaan van haar in bruidsjurk, man aan haar zij, die kleine nabij... Het plaatje in mn hoofd alleen al: een tranentrekker!
Voorbij emotie zingen
Hoe kun je zingen, -doorzingen vooral- als je geëmotioneerd raakt? Dat heb ik me wel eens vaker afgevraagd. Ik zat altijd vol verwondering te kijken
naar artiesten die overmand werden door emoties, maar (ogenschijnlijk) moeiteloos door bleven zingen. Hoe deden ze dat?
Ik vermoed dat je soms bepaalde mechanismen kunt toepassen om te voorkomen dat emotie overgaat in onbeheersbare ugly cries. En dat die mechanismen per persoon verschillen. 1 ding is zeker: een
uitdaging zal het blijven.
Bring it on!
Ik heb er voor nu echter iets op bedacht. Ik heb besloten om Ribbon in the sky toe te voegen aan het repertoire waar ik met Muriel aan werk. Zo kan ik het nummer alvast in ontspannen setting oefenen, nu ik nog tijd zat heb. Ik zing het thuis, totdat de buren gek worden (haha) en waarschijnlijk zal ik het ook laten horen tijdens Bring it On, op zondag 8 juli. Op die dag brengen ikzelf en een aantal andere zangers die Muriel begeleidt, nummers ten gehore aan vrienden en familie in café het Wapen van Huizen. Ik heb er zoveel zin in! Uiteraard zal ik daarna terugkomen op hoe dit gegaan is.
Ik zie het zo: hoe vaker ik dit nummer nu zing- en zo af en toe ook voor publiek-, hoe meer dit mijn optreden later- op haar grote dag- goed zal doen. En als emoties alsnog boven komen drijven...dan hoop ik dat het mijn performance nog mooier maakt.
Hoe zing jij door emoties heen? (pls share!)
Reactie schrijven