Een beetje verliefd...

Zangles

 

Ik zit inmiddels ruim vier maanden op vocal gym bij Muriel en ik merk dat ik heel langzaam weer een beetje verliefd begin te raken op mijn eigen stemgeluid. Dat is zo’n fijn gevoel! Het is het gevoel dat ik vooral ken uit de tijd waarin ik samen met drie vriendinnen de zanggroep Essential vormde. 

 

Dat was een tijd waarin ik vocaal veel experimenteerde. Waarin we gezamenlijk eindeloos en ongedwongen vierstemmige harmonieen uitprobeerden. Ontzettend veel lol hadden en high werden van onze eigen sound. Of het nou thuis was, in een trappenhal (dat galmde zo lekker) of in de metro... we grepen bijna elke gelegenheid aan om te zingen. 

 

Toeval bestaat niet

En terwijl ik dit tik- ik zit aan het raam in mijn favoriete koffiebar- loopt plotseling één van die vriendinnen voorbij. Toeval bestaat niet. Ik heb haar in jaren niet gesproken. We wisselen een korte blik van herkenning. Het volgende moment loopt ze met grote passen terug, de bar in. Direct beginnen we gezellig te kletsen. We halen ook mooie, muzikale herinneringen op. Vier verlegen tieners waren we, die tegelijkertijd heel gretig waren om te zingen. Die verlegenheid werd met de jaren minder. De gretigheid ook. Of beter gezegd: prioriteiten veranderden. Uiteindelijk gingen we alle vier onze eigen weg. 

 

Uniek

Mijn weg bracht me- na studie en een aantal mooie reizen- bij een koor waarin ik mijn liefde voor zang en harmonie ook kwijt kon. Op een volwassen en professionelere manier, maar lang niet zoals ik dat met die meiden beleefde. Essential was een eerste, spontane muzikale liefde. Jeugdig, vrij en ongecontroleerd. Eentje waar vriendschap en passie voor zang vloeiend in elkaar overgingen. Uniek, durf ik nu wel te zeggen. Destijds hadden we dat niet door...

 

Zingen moet leuk zijn

Hoe bijzonder is het dat ik een klein stukje Essential ervaar nu ik vaker met Muriel oefen! Ik ben mijn stem aan het herontdekken, durf weer meer te experimenteren en grenzen op te zoeken. Soms zelfs er overheen te gaan. Dat komt ook omdat Muriel een vertrouwde en veilige sfeer weet te scheppen. Lastige (technische) oefeningen en aanwijzingen met grappige metaforen omschrijft (mijn meest favoriete lees je hieronder). 

Voor mij het bewijs dat zingen met een knipoog mag en vooral leuk moet zijn!

 

 

*Muriels metaforen

Het luchtbed: als je hoge noten zingt is het belangrijk je adem te verdubbelen alsof je op een luchtbed (met luchtgat) gaat zitten. Met andere woorden: hoe meer je je laat zakken op het luchtbed (lees: hoe hoger je zingt), hoe sneller de lucht eruit schiet.

 

De muur: Jouw stemgeluid stapelen (en body geven) alsof je een muur metselt. Daarbij geldt de kern van je stem (midvoice) als basis. Vanaf de basis ga je stapelen. De ene steen volgt de andere op en zo bouw je midvoice, op naar borst- en uiteindelijk kopstem. Belangrijk is dat je basisgeluid doorklinkt naar mate je omhoog of omlaag gaat. Deze mag niet veranderen.

 

De lift: als je zingt moet de klank jou eerst vullen en weerkaatsen (resoneren) in je borst en je hoofd, vóórdat het naar buiten gaat. Dat voelt als een trilling. De klankt reist als het ware met een lift door je lichaam. Doe je dit goed, dan gaat je hele lichaam op gegeven moment zingen. Het geluid klinkt vol en diep, als het eenmaal buiten is. Doe je dit niet en gooi je de klank er direct uit, dan krijg je een vlakke, afgeknepen sound. 

 

De cake: als je leert zingen is het net alsof je een cake bakt. Je leert onder andere je adem en je middenrif actief te gebruiken. Stemgeluid te stapelen en volume op te bouwen. Alles bij elkaar (en in de juiste volgorde) vormt dit een mooi geheel. Alsof je eieren, suiker, bloem etc toevoegt voor een mooi beslag. 

 

Reactie schrijven

Commentaren: 3
  • #1

    Hugo (vrijdag, 06 juli 2018 20:31)

    Nu ik dit zo lees (Superleuk!!) hoor ik Muriel ook zeggen:
    "....Niet luisteren.....je mag niet luisteren....."
    en als je er zelf nog niet helemaal uit bent het hele cryptische:"....beter.."...soms meen ik daar een soort van vraagteken in te horen....dan kijk ik gauw naar Jansen en die knipoogt dan tersluiks.".geen idee/geen mening.." ..Jansen & vanDinteren-zangcoaches...

  • #2

    Omi (maandag, 09 juli 2018 07:34)

    Wat heb je dat mooi beschreven!Herinneringen aan mooie tijden schieten mik direct weer te binnen.

  • #3

    Shereetha (donderdag, 19 juli 2018 23:20)

    Prachtig geschreven Omay� ik ben trots op je! Ik zie ook dat Omi gereageerd heeft, super leuk